A Bitácora de Sarah IV
Texto de Sarah Burne-James
4. Falar ou non falar
Aquí en Viveiro, teño a sorte de que me adoptou unha familia. É xenial porque teño con quen pasar
un día de choiva como hoxe, e onde estar cando teño morriña da miña familia inglesa. Ademáis, do
meu punto de vista lingüística, é unha oportunidade de ver como falan, en que idioma é cando, o
que me resulta moi interesante. Na casa viven os abós, que falan sempre en galego. O pai tamén
fala moito en galego, pero a nai fala menos, quizais porque naciu fóra de Galicia. Pero o que me ten
intrigada é a actitude dos fillos- unha rapaza de 26 anos e un rapaz de 21.
Os dous son moi orgullosos de ser galegos, ambos nacionalistas polo menos de corazón aínda que
el di que non lle parece unha proposta realista do punto de vista económico. Ela é máis radical, e di
que é comunista. Non sei se o é de verdade, ou se di iso para vela reacción da súa familia, pero de
todas maneiras é moi de izquerdas. Ademáis, as duás afirman que son orgullosos da lingua galega,
e para eles é importante que teña o status oficial e que se ensina nos colexios. Senón, dixéronme,
vaise perder. Pero a pesar de todo iso, non falan en galego. Nunca. Pregunteilles por que, e
dixeronme que se lles educou en castelán, e todos os seus amigos sempre falaron en castelán. El
engadiu que ao mellor o apoio ao galego dun castelanfalante vale máis ca o apoio dun galegofalante,
porque o apoio dun galegofalante dao por feito.
Pregunteilles se len algo en galego. Ela contéstoume que le o xornal, e él pregunta cal. Ela douse
conta de que non é verdade, e de que igual só le un par de artigos en galego de vez en cando. «É
curioso, porque sempre intento regalar libros en galego, pero nunca as leo eu.» Acórdome dunha
vez que me dicia que o galego dos libros lle parece raro. El di que non le en galego porque non hai
libros dos xéneros que lle gustan. Pero non creo que buscara moito.
Non me gusta, nin quero criticar aquí. De verdade, eu non son quen para criticar, xa que eu tamén
falo castelán en moitas situacións nas que podía usar o galego. Pero é algo que me preocupa. Aínda
que supon un esforzo, sí que se pode tomar a decisión de ser galegofalante, e si xente como esos
amigos meus non o fan, quen vaino facer? Unhas cousas que inflúen a lingua son a lei, a política
lingüística e a actitude da xente hacia ello, cousa que eses irmáns entenden moi ben. Pero o
fundamental para preservar unha lingua é usalo, falalo. Sen facer iso, todo o demáis non vale para
nada. A ecoloxía lingüística funciona como a ecoloxía en xeral: para protexer o que temos, temos
que actuar todos. Non podemos deixalo aos outros que actúen. E temos que comezar hoxe.
PRIMICIA MUNDIAL!!!!!
Nacen as Queen’s Pandereiteiras!!!!
A primeira banda de pandereteiras de Oxford xa ten caras, profe e pandeiretas!
Aquí as tedes:
Se vos apetece unirvos a este proxecto emocionante e ben divertido, só tedes que mandarnos un correo a: laura.saez-fernandez@queens.ox.ac.uk, polo momento só hai pandereteiras, pero precisamos algún home!!!
Seguiremos informando da súa evolución, roldas de prensa, actuacións e datas da xira internacional desde o Galician Centre Press Office.
LUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUMEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!!
A Bitácora de Sarah III
Texto de Sarah Burne-James
3. Dime algo en gallego
“Non falas moi ben o castelan, eh?” Preguntoume o taxista. Él falábame en galego, e por iso eu contestara nesa mesma lingua. Por soposto cometía errores- aún mais do normal porque foi tarde- e claro que teño accento estranxeiro, pero para min o que eu falaba era galego sen duda. Xa dixéronme varios galegos que falo ben. Qué pensar do comentario do taxista enton? A única explicación que me ocurre é que, para él, é imposible que unha estranxeira fale galego. O como él diría, “non pode ser.”
Esa reacción non é o de sempre. É mais común que a xente nin pestanexa cando digo que falo galego. Igual pensan que coñezo un par de palabras e nada mais. Unha vez preguntei (en galego) , “Falas galego?” e a resposta foi “Si, claro que hablo gallego.” “E porque non o falas agora?” “Porque non vas entender.”
É divertido, enton, porme a falar. Paga a pena aprender o idioma só para ver a reacción da xente- unha reacción de gran sorpresa. “O feito de que unha inglesa- ademais de Londres- chegue aquí falando galego é totalmente inesperado.” Tamén dixéronme que me vai ser útil para ligar. Niso non vou comentar…
Dame moita satisfacción saber que despois de oírme falar, a xente contao aos amigos. Sei que o fan porque cando volvo a verlles din que é ela, a inglesa que concin que fala galego. O que espero é que saber que haia xente de fóra que aprende galego anime a mais galegos de falalo. Se eu o aprendo, quizais os que nin aprecian nin coidan do galego van pensalo outra vez. Por iso, gústame que se fale de min. Ademais, estou segura de que é a cousa mais parecida de ser famosa que nunca vou experimentar na miña vida. Algo que non me gusta, non obstante, é o que me di moita xente cando oien falar de que aprendin o galego, “¿Es verdad? Dime algo en gallego.”
Aprendín galego porque me gusta, encántame falalo, pero estou farta de oír iso. Son unha persoa, non un animal do circo e o galego é unha lingua na que falar, non só para lanzar frases soltas. Queres que che diga algo en galego? Pregúntame algo en galego.
IMPORTANT: CHANGE OF VENUE FOR BOTH CONFERENCES
IMPORTANT: CHANGE OF VENUE FOR BOTH CONFERENCES
NEW VENUE: SCHULMAN AUDITORIUM-THE QUEE’NS COLLEGE-HIGH STREET
28th Nov
Conference Galician Media
More info:
https://galegoenoxford.wordpress.com/2011/11/23/os-medios-en-galicia-e-en-galego-iago-martinez/
http://www.disimulen.com/es
29th Nov
Poetry in Queen’s college: Lois Pereiro
More info:
https://galegoenoxford.wordpress.com/2011/11/23/29-nov-documentaldebate-lois-pereiroiago-martinez/
http://www.disimulen.com/es
29 Nov. Documental+debate: Lois Pereiro+Iago Martínez
29th Nov 18:00 – NEW VENUE:SCHULMAN AUDITORIUM-THE QUEEN’S COLLEGE
DOCUMENTARY
Against death
Written and directed by Alexandre Cancelo and Iago Martínez
Lois Pereiro approach today is to find a great poet, a voice for the future of Galician poetry and writing against the universal death of the most beautiful verses. Total poet, played with force and brought death to the best of Galicia European literary avant-garde end of the century.
His work is a journey without return to the deeper and hidden from man, one does not exit intact from a poem of Lois. Those who knew him, those who were members of his generation, make a picture of Lois Pereiro, the semiotics of his body, his look and personality. This is to discover what was in his life, a survey of what remains of his destiny in their memories.
Iago Martinez (Vigo, 1979) is a cultural journalist who publishes regularly in El Pais, Rockdelux and ProTexta, and other Indian reservations. Lois Pereiro. Vida e obra (Xerais, 2011) is his first book and Contra a morte, written and directed with Alexandre Cancelo, his first feature documentary. The last three years he worked for Xornal de Galicia and Xornal.com, where he was chief coordinator of the Culture and supplements Nós, Exit and Contexto. Before he worked for O Miñor, Atlántico Diario, 20 Minutos and Tempos Novos, he collaborated with Mondosonoro and coordinated the books magazine ProTexta. As researcher he has published papers on the treatment of domestic violence in Galician media and the journalistic work of Carlos Casares, compiled for the publishing company Galaxia.
TECHNICAL SPECIFICATIONS
Guión e Dirección: Alexandre Cancelo e Iago Martínez
Produción: IN Cinema SL, Sociedad Estatal de Acción Cultural, Axencia Galega das Industrias Culturais (Agadic) coa colaboración de Televisión de Galicia, Concello de Monforte e Deputación de Lugo
Produción Executiva: Ignacio Benedeti, Xosé Zapata
Dirección de Produción: Laura Zapata
Axudante de Dirección: Xes Chapela
Imaxe: Vanesa Amoedo, Justo Guisasola
Son Directo: Roi Gil, Pablo Vidal (Cochlea Audio)
Montaxe: Alexandre Cancelo
Música: Phill Niblock. Guitar Too, For Four (Toral Version), Sin Red. Improvisación, O’Leo i Arremecághona. Mala Sorte, Radio Océano. Narcisimo (Letra: Lois Pereiro Música: Xosé M. Pereiro)
TECHNICAL DATA
Original version in Galician subtitled in Spanish language.
Length: 55 min
Year: 2011
28 Nov. Os medios en Galicia e en Galego: Iago Martínez
28th Nov.- NEW VENUE:SCHULMAN AUDITORIUM-THE QUEEN’S COLLEGE
Conference on the situation of the media
(Dramatic?) Report about journalism in Galician language.
The communication field is undergoing a profound crisis in the world. The traditional business model seems exhausted and there are no alternatives in the present context of economic recession. In the Galician case the situation is even worse: newspapers disappear in Galician, media report a growing process of deslegitimation, the profession suffers high unemployment rates and a media system hooked by institutional subsidies hinders the incorporation of new agents. The price civil society pays is high, more so from the election results of November 20th, which concentrate municipal, regional and state power in a single political party. Can the Internet be a way out? We will try to answer this question in 60 minutes.
Iago Martinez (Vigo, 1979) is a cultural journalist who publishes regularly in El Pais, Rockdelux and ProTexta, and other Indian reservations. Lois Pereiro. Vida e obra (Xerais, 2011) is his first book and Contra a morte, written and directed with Alexandre Cancelo, his first feature documentary. The last three years he worked for Xornal de Galicia and Xornal.com, where he was chief coordinator of the Culture and supplements Nós, Exit and Contexto. Before he worked for O Miñor, Atlántico Diario, 20 Minutos and Tempos Novos, he collaborated with Mondosonoro and coordinated the books magazine ProTexta. As researcher he has published papers on the treatment of domestic violence in Galician media and the journalistic work of Carlos Casares, compiled for the publishing company Galaxia.
Clube do libro III: Xesús Fraga
Deixámosvos a entrevista que lle fixemos a Xesús Fraga en xuño do ano pasado:
Onde nos fala de en que consiste AZ e cales son as súas historias preferidas.
Onde nos fala da emigración galega en Londres nos anos 60.
Onde nos conta os seus proxecto e futuros libros.
Magosto!!!
Castañas!
E música!
E cervexa!…
(Si, é un magosto inglés)
Clube do libro II: John Rutherford
Estas son imaxes do noso clube do libro do ano pasado no mes de Maio.
Tivemos a sorte de conversar con John Rutherford sobre a súa novela As frechas de ouro
O noso clube do libro tivo lugar no pub The Rickety Press, onde puidemos compartir co profesor unhas boas pintas mesturadas con literatura.
Morren dous colegas nas mans de dous humanos.
Morren dous colegas nas mans de dous humanos.
No dia despois da lúa chea, dous xabaríns foron víctimas dun coche que ía a alta velocidade na estrada entre Ourense e Santiago. As víctimas, unha nai e a súa cría, cruzaban a estrada á altura de Piñor cando lles sorprendeu un coche con dous humanos de idade avanzada adentro. A comunidade xabarila de Ourense –quenes celebraban unha reunión nese momento – oíron o accidente e correron ó sitio enseguida. Esforzáronse moito en tentar axudar as víctimas, porén non houbo esperanza e tiveron que levalos ó xardín de reposo.
Pouco despois puideron identificalas coma Maruxa, residente dos bosques de Monte Pindo de Santiago, e Héctor, o seu fillo, quen andaba coxa dunha perna. Xa se informou a familia, e a comunidade resolveu dobrar as esforzas para educar o pobo dos riscos daquela estrada na noitiña. Aínda non se puido identificar o en cuestión, pero o comité poderá traballar nun plan de represalías contra os responsables humanos. Fálase xa debaixo de certas árvores de bloqueos de carreteras, e destrucción de terras de agricultura.
http://www.lavozdegalicia.es/galicia/2011/11/10/0003_201111G10P13991.htm
Galego en Oxford, Oxford en Galego 